Bir kuyruklu yıldız geçti dünyadan
Orhan Şaik Gökyay göçtü dünyadan
Şairine şimdi vatan ağlasın
On bir ay yattığı zindan ağlasın
Dede Korkut Torunu’ydu bir adı
Türklüğe hizmetti bütün muradı
Türk dünyası hep karalar bağlasın
Orta Asya, Kırım; Kazan ağlasın
Gökyay’dan öğrendik “Bu Vatan Kimin?”
Asırlık çınarı kutsal iklimin
Doğduğu yer, İnebolu ağlasın
Kastamonu dolu dolu ağlasın
Yenik düştük bir amansız vurguna
Haber salın Dedem Korkut yurduna
Kopuzlar inlesin, sazlar ağlasın
Çeriler uğunsun, kızlar ağlasın
Diğer bir lâkabı “Efsane Adam”
Gerçekten müstesna, şahane adam
Tuğlar yarı insin, hakan ağlasın
Ergenekon destan destan ağlasın
Hak âşığı Yunus Emre hayranı
Beş yaşında ezberledi Kur’anı
Bugün destanını yazan ağlasın
Dağda çoban, köyde ozan ağlasın
Nükteleri hayli yürek yakardı
Topun namlusundan erce bakardı
Hem Mehmetçik, hem kumandan ağlasın
Ilgaz Dağı duman duman ağlasın
Şeytana uyup da O’nu yerenler
Pişmandır, “Destursuz Bağa Girenler”
Denizler çalkansız, seller çağlasın
Altaylar yas tutsun, Turan ağlasın
Sevgi Pınarı’ydı selce akardı
Türkçe dudağından gülce akardı
Lâle-nergis, karanfilim ağlasın
Yetim kalan tutsak dilim ağlasın
Bir kuyruklu yıldız geçti semâdan
Orhan Şaik göçtü dünyadan"