KARŞILIKSIZ SEVGİNİN ADIDIR "ANNE"

Geçtiğimiz günlerde öğle namazının peşinden bir cenaze namazı eda ettik.

Bazen musallada yatan mevtanın kim olduğunu bilir, bazen de bilmediğimiz halde iştirak ederiz.

O gün de cenazenin kim olduğu ile ilgili bilgimiz olmadığı halde cenaze namazına katılım sağladık.

Musallada bir annenin yatıyor olduğunu, cenaze namazını kıldıran Hoca Efendi'nin cemaate hitaben yaptığı konuşmadan anlıyoruz. Doğal olarak cemaat arasında son yolculuğuna uğurladığımız annenin evlatları da bulunuyor. Hocamız onların nezdinde tüm cemaate, Anne hakkı ile ilgili ders niteliğinde birkaç cümle ediyor. Bizler de can kulağıyla dinliyor, üzerimize vazife çıkarıyoruz.

Hac sırasında bir sahabe hasta annesini omzuna alarak defalarca Kâbe'yi tavaf ettiriyor.

Sonra Resûlullah(S.A.V)'in yanına gelerek;

"Ya Resûlallah, Annemi sırtımda taşıyarak hakkını ödemiş olur muyum?" diye soruyor.

Peygamberimiz (S.A.V) Efendimiz ise;

"Hayır, sana hamile iken alıp verdiği bir nefesin bile hakkı değildir " buyuruyor.

Evet; Anne hakkını ödemenin hiç te kolay olmadığı anlaşılıyor bu Hadis-i Şerif'ten...

Çünkü Anneler, neler taşıyor neler...

Bir anne, evvela bebeğini karnında taşıyor. Bu yükünden dolayı ne yüksünüyor, ne de usanıyor.

Nihayet bebeğini dünyaya getirip kucağında taşımaya başlıyor. Çünkü anne kucağı bebek için en sıcak, en emniyetli liman özelliği taşıyor.

Anne için ise bebeğini kucağında taşımak, dünyanın en değerli yükünü taşımaktan daha büyük anlam ifade ediyor.

Bir süre sonra bebek kucaktan iniyor, kendi ayakları üzerinde yürümeye başlıyor. Ama, annenin taşıma görevi bitmiyor. Birkaç adım attıktan sonra yorulan yavrusunu, bu defa da sırtına alıyor. Anneler tarlada ekin taşıyor, bahçeden meyve taşıyor, pazardan erzak taşıyor, bu arada yavrusunu da sırtında taşıyor.

Çocuk büyüyüp okula başlıyor. Anne onun elinden tutuyor, okula götürüp, kaydını yaptırıyor. Aylarca onunla birlikte okula gidiyor, geliyor. Çocuğunun çantasını, beslenmesini taşıyor.

Çocuk biraz daha büyüyüp, delikanlı oluyor. Liseyi bitirip, üniversiteye gidiyor. Ailesinden uzakta yaşamaya başlıyor. "Acaba evladım oralarda ne yapıyor, ne yiyip ne içiyor, geceleri üstünü kim örtüyor" diye kaygılanıyor. Okul bitiyor, çocuğunun bir işe girebilmesi için dualar ediyor, çareler arıyor.

Sonra askerlik günü geliyor çatıyor, asker annesi olmanın onurunu taşırken, hasretliğini yüreğinde taşıyor.

Artık annenin, kızını gelin etme, oğluna ise gelin alma zamanı gelmiştir. Evlatlarının mürüvvetini görmenin sevinci ve heyecanını yaşıyor.

Bir süre sonra torunları oluyor, bu defa da onları taşımaya başlıyor. "Yavrumun yavrusu" diyerek bağrına basıyor. Annelik şefkati, evlatta olduğu gibi torun için de aynen tazeliğini koruyor.

Zaten ömür dediğiniz nedir ki? Bu kadar telaş içinde geçen hayatın sonu Allah'ın takdiri ile gelmiş oluyor. Yüklerini dünya hanında bırakan anne, emaneti sahibine teslim ederek ebedi aleme doğru yola çıkıyor.

İşte bu son yolculukta taşıma görevi evlada düşüyor.

Fakat Anne özlemi, Anne hasreti her daim tazeliğini koruyor.

Annelerin razı olduğu, hayır dua ettiği evlatlardan olabilmeyi temenni ediyor, Annelerin varlığında kıymetinin bilinip gösterilmesi gerektiğinin altını çiziyorum.

| Bu haber 1030 defa okunmuştur.