DALINI KIRAN RÜZGÂRA, YAPRAĞINI FEDA ETME BUNDAN SONRA!

Karşındaki insan kendi hatasını, yanlışını kabul etmiyorsa...

Sürekli haklı çıkmaya çalışıyorsa...

Kendi doğrularından başka bir görüşü reddediyor ve senin fikirlerini kabul etmiyorsa...

Bağırarak konuşup sana söz hakkı tanımıyorsa...

Saldırganlaşıp çirkinliğe ve çirkefliğe baş vuruyorsa...

Bu tabloyu gördüğünde ne yaparsın?

Bağını kesersin, uzaklaşırsın...

Peki bu mâruz kaldığın durum en yakınlarından geliyorsa...

Akraban, arkadaşın, beraber iş yaptığın ortağın ya da sırdaşın...

İşte o zaman bağını kesmek, uzak durmak kolay olmuyor.

Bir insanı değiştirebilir misin?

Hayır...

Yalvarsan da, yakarsan da, kendini paralasan da değişmez.

Değişim, dışarıdan dayatmayla, tehditle değil, içeriden gelen bir uyanışla olur.

Ama ona "değişmelisin" diyebilirsin.

Bunu söylemeye hakkın var.

"DEĞİŞMELİSİN"...

Yoksa kendini korumak zorundasın...

Seni yok sayarak, bastırarak, suçlayarak, susturarak yürütülen ilişki içinde olmak istemiyorsundur çünkü...

En önemlisi de;

Ben ne seninle, ne de kendimle bir savaşın içinde olmayacağım demelisin.

Hayatını daha huzurlu ve mutlu yaşamak için bu davranışı sana dayatanlarla olan yakınlığını gözden geçirmelisin...

Hele ki değer görmediğini hissediyorsan, elini çabuk tutmalı, hemen bitirmelisin.

Ömür sermayesi hiç kimse için heba edilecek kadar uzun değildir...

Hiç kimse vazgeçilmez olduğunu ise düşünmemelidir...!

YANLIŞ BİNDİĞİN TRENDEN NE KADAR GEÇ İNERSEN, GERİ DÖNÜŞ YOLCULUĞU SANA O KADAR PAHALIYA PATLAR.

Bilmem anlatabildim mi?

| Bu haber 164 defa okunmuştur.